Interpol stał się narzędziem w rękach dyktatorskiego reżimu Łukaszenki. Dzieki tej organizacji informacje o uczestnikach protestów przeciwko dyktatorowi, którzy przebywają za granicą, trafiają do białoruskich „organów ścigania”.
Wykorzystanie Interpolu do ścigania przeciwników reżimu Łukaszenki Czytaj więcej
Obecnie około 20 dużych białoruskich i międzynarodowych organizacji medialnych jest uznawanych w Białorusi za ekstremistyczne. Dostęp do nich w kraju jest zablokowany. Około 300 innych kanałów informacyjnych, funkcjonujących w sieciach społecznościowych, jest również uznawanych za ekstremistyczne.
Białoruski krajobraz medialny w przededniu referendum konstytucyjnego Czytaj więcej
Pojawia się coraz więcej nowych informacji dotyczących „incydentu z samolotem”, jak i coraz więcej skrajnych opinii, ocen i nawet teorii spiskowych. W tej chwili należy się skupić na podstawowych wymiarach „incydentu” oraz na tym, jak może on wpłynąć na białoruską agendę szeroko rozumianego Zachodu, a także przeanalizować, co nowego mówi nam o jednak utrzymującym się reżimie.
„Incydent z samolotem”: propagandowy sukces władz czy kolejna porażka reżimu? Czytaj więcej
Białoruska telewizja twierdzi, że w krajach zachodnich prawo i policja są jeszcze surowsze niż u nas, straszy Białorusinów sprawami karnymi za wszelkie wykroczenia i regularnie żąda wszczynania procesów karnych od młodych prokuratorów państwowych.
Osobliwości relacji ze spraw sądowych przekazywanych przez propagandę państwową Czytaj więcej
Nasz ruch protestu – to przepracowywanie traumy, które przekształca się z rewolucyjnym rozmachem i zyskuje wymiar patetyczny, dokładnie o tyle, o ile dąży do wykluczenia możliwości powtórzenia się [przeszłości], to znaczy ni mniej, ni więcej dąży do umocnienia nowego społeczeństwa.
Genealogia „wspólnoty po traumie” (część 2) Czytaj więcej
Wydarzenia z 9-11 sierpnia doprowadziły do absolutnego szoku dla „rozsądnych” podstaw białoruskiego społeczeństwa: zdrowy rozsądek, oparty na złożonym współistnieniu narodowej mentalności i umowy społecznej rozpadł się – wspólny grunt usunął się spod nóg.
Genealogia „wspólnoty po traumie” (część 1) Czytaj więcej
Dwa reżimy polityczne i dwa społeczeństwa patrzą na siebie, jak w zwierciadło. Ich wzajemne odbicia zmieniają się tak, jakby grali w żabki przeskakujące jedna przez drugą, żaden z nich nie wyprzedza drugiego na długo. Raz pierwszym jest Łukaszenka – ostatni dyktator Europy, raz Putin.
Rok bezprawia Czytaj więcej
Część III: Dotychczasowe normy dotyczące tego, co media mogą, a czego nie mogą publikować zgodnie ze standardami etyki dziennikarskiej, niemalże z dnia na dzień straciły na znaczeniu. Patrząc na zdjęcia, Białorusini porównują okrucieństwa, których dopuszcza się reżim, do tortur w nazistowskich obozach koncentracyjnych.
Niezłomna Ewa: obrazy jako katalizator rewolucyjnych zmian w Białorusi Czytaj więcej
Na Białorusi trwają protesty społeczne brutalnie tłumione przez tzw. resorty siłowe. Andrej Astapowicz był jednym z siłowików. Opowiada, jak doszedł do wniosku, że nie chce być już trybikiem w mechanizmie represji, zrezygnował i uciekł z kraju.
Podcast: Rysy na monolicie władzy Białorusi Czytaj więcej
Strategia władzy wobec społeczeństwa bardzo przypomina politykę władz okupacyjnych lub stan wojenny, kiedy poszczególne dzielnice są izolowane i funkcjonują w trybie nadzwyczajnym, faktycznie stają się gettami politycznymi.
Mińsk w blokadzie Czytaj więcej