Efektywność i tym bardziej trwałość jakiegokolwiek systemu niedemokratycznego – zwłaszcza (neo)totalitarnego – zależy od stopnia wewnętrznej konsolidacji i lojalności grupy rządzącej oraz całego pionu administracyjnego. A. Łukaszenko dość szybko przeprowadził proces restrukturyzacji wyższego i średniego aparatu władzy.
Ewolucja reżimu A. Łukaszenki 2020-2022: (neo)totalitaryzm (cz. 4) Czytaj więcej Dla władz białoruskich oczywiste jest, że bez rozszerzonej, faktycznie totalnej kontroli politycznej i informacyjnej, nie da się utrzymać stabilności systemu i spójności ideologicznej, zwłaszcza w warunkach utraty zaufania i legitymizacji rządów A. Łukaszenki.
Ewolucja reżimu A. Łukaszenki 2020-2022: (neo)totalitaryzm (cz. 3) Czytaj więcej Jedną z podstawowych cech charakteryzujących reżimy (neo)totalitarne jest wykorzystywanie systemowego i masowego terroru politycznego, który polega na fizycznym wyniszczeniu klas, warstw społecznych i etnicznych (działania na dużą skalę) oraz zastraszeniu wszystkich obywateli.
Ewolucja reżimu A. Łukaszenki 2020-2022: (neo)totalitaryzm (cz. 2) Czytaj więcej Przez ostatnich 15 lat reżim A. Łukaszenki balansował na granicy pomiędzy byciem mocnym i supermocnym. W zależności od sytuacji politycznej na Białorusi państwo zmniejszało lub zwiększało ograniczenia autonomii politycznej społeczeństwa oraz poziom kontroli i represji wobec niego.
Ewolucja reżimu A. Łukaszenki 2020-2022: (neo)totalitaryzm (cz. 1) Czytaj więcej